چکش رفلکس یکی از مهم ترین ابزارآلات برای تشخیص دادن بیماری های عصبی می باشد. این نوع چکش در حقیقت به انجام بررسی در مورد اختلال های عصبی در سیستم عصبی می پردازد و کمک می کند تا پزشک از مشکلات احتمالی فرد مورد نظر اطلاع پیدا کند. این نوع ابزار در سال ۱۸۸۸ تولید گردید و جنس آن در آن زمان از نیشکر بوده و طولی در حدود ۲۵ تا ۴۰ سانت را دارا بوده است. به طور معمول کارکرد این چکش بدین صورت می باشد که با استفاده از این وسیله به نقاط و مکان های عصبی حساس بیمار ضرباتی آرام وارد می شود و بدین ترتیب پزشک می تواند از روی عملکرد و نوع واکنش زانو یا آرنج به بررسی های لازم بپردازد.
ضربه زدن به زانو توسط چکش رفلکس یکی از بارز ترین نمونه های استفاده و معاینه با استفاده از این چکش می باشد. با ضربه زدن به سر زانو توسط این چکش زانو به طرف جلو پرتاب می شود. مقدار پرتاب شدن زانو با این ضربه به نوع و نحوه عملکرد سیستم عصبی مرکزی و یا هایپر رفلکس و رفلکس هیجانی ارتباط دارد.
واکنش غیر ارادی رفلکس واکنشی می باشد در مقابل یک محرک خارجی. برای نمونه رفلکس تاندون کشکک به این معنا می باشد که وقتی یک ضربه به صورت ناگهانی به این تاندون زده می شود عضله ی چهار سر ران بدون هیچ اراده ای و بدون آن که شخص کنترلی روی کار خود داشته باشد به سمت جلو کشیده شده و این عضله منفبض و زانو صاف و مستقیم می شود.
دیدگاه خود را بنویسید